- 1301. புல்லா திராஅப் புலத்தை அவர் உறும்
- அல்லல்நோய் காண்கம் சிறிது.
- 1302. உப்பமைந் தற்றால் புலவி அதுசிறிது
- மிக்கற்றால் நீள விடல்.
- 1303. அலந்தாரை அல்லல்நோய் செய்தற்றால் தம்மைப்
- புலந்தாரைப் புல்லா விடல்.
- 1304. ஊடி யவரை உணராமை வாடிய
- வள்ளி முதலரிந் தற்று.
- 1305. நலத்தகை நல்லவர்க்கு ஏஎர் புலத்தகை
- பூஅன்ன கண்ணார் அகத்து.
- 1306. துனியும் புலவியும் இல்லாயின் காமம்
- கனியும் கருக்காயும் அற்று.
- 1307. ஊடலின் உண்டாங்கோர் துன்பம் புணர்வது
- நீடுவ தன்று கொல் என்று.
- 1308. நோதல் எவன்மற்று நொந்தாரென்று அஃதறியும்
- காதலர் இல்லா வழி.
- 1309. நீரும் நிழலது இனிதே புலவியும்
- வீழுநர் கண்ணே இனிது.
- 1310. ஊடல் உணங்க விடுவாரோடு என்நெஞ்சம்
- கூடுவேம் என்பது அவா.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக
உங்கள் பதிவுக்கு நன்றி.